Προτιμα Φυλη και οχι ΄Ανω Λιοσια ο Νίκος Παπαδήμας

Συμφωνεί απόλυτα με την ονομασία του Δήμου Φυλής ο Νίκος Παπαδήμας ο οποίος στηρίζει τον υποψήφιο δήμαρχο Φυλής Τάκη Μπουραίμη.

Ο επονομαζόμενος και “άρχοντας των σκουπιδιών” σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε είπε πολλά και ενδιαφέροντα. Ο άνθρωπος ο οποίος έγραψε ιστορία στο Δήμο Άνω Λιοσίων και κάποτε ήταν πανίσχυρος, σήμερα αποτελεί ένας από τους τοπικούς “βαρώνους” του ΠΑΣΟΚ και από τα “βαρίδια” των εκλογών στο νέο Καλλικρατικο Δήμο Φυλής. Και το … βαρίδι αυτό πηγαίνει στον Δημήτρη Μπουραίμη. Είναι πλέον γεγονός ότι στην προσπάθειά του ο Δημήτρης Μπουραίμης να βρει στηρίγματα στα Άνω Λιόσια δε διστάζει να έχει μαζί του ακόμα και αυτούς που στην κοινή γνώμη αντιπροσωπεύουν το παλιό και το … φθαρμένο. Πάντως αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Νίκος Παπαδήμας δεν προτιμά να λέγεται ο νέος δήμος Άνω Λιοσίων αλλά στηρίζει την ονομασία … Δήμος Φυλής

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ

Κυρίες και κύριοι, εκπρόσωποι των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Δυτικής Αττικής.

Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στην << Συνέντευξη Τύπου >>, που σας παραχωρώ. Σε αυτήν θα αναφερθώ στους λόγους, που με οδήγησαν να κατέλθω υποψήφιος δήμαρχος, στους ανθρώπους που με έπεισαν, στους λόγους που με οδήγησαν να είμαι για 4 τετραετίες δήμαρχος, στην παραίτησή μου από την θέση αυτή, στις συνέπειες που είχε για την τοπική κοινωνία η απουσία μου από τα κοινά και τέλος στις επικείμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης α΄και β΄ βαθμού.

Α. ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΜΕ ΩΘΗΣΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΤΟ 1990 Στις δημοτικές εκλογές του 1990 το τοπικό ΠΑΣΟΚ είχε να αντιμετωπίσει τις φιλοδοξίες του πρώην δημάρχου που είχε εκλεγεί σε συνεργασία με το Κ.Κ.Ε. κ. Γεώργα , τον κ. Θεοδώρου και του αποθανόντος ( πλέον ) κ. Μπρέμπου. Οι άστοχες πολιτικά κινήσεις του κ. Θεοδώρου, ο οποίος θεώρησε ότι οι εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ, είναι διαδικασίες σωματείου του Αστικού Κώδικα, οι έριδες που είχαν δημιουργηθεί μεταξύ των παραπάνω συνυποψήφιων αλλά κυρίως η διάσπαση που επίκειτο για το τοπικό ΠΑΣΟΚ και την κοινωνία των Άνω Λιοσίων οδήγησαν την Νομαρχιακή επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στην απόφασή της να αναζητήσει Τρίτη λύση. Έτσι γνωρίζοντας εμένα που ήμουν μέλος της, μου έγινε πρόταση από την Νομαρχιακή Επιτροπή παρουσία του βουλευτή Παπαηλία, ο οποίος μου είπε: << Νίκο δεν ξέρω αν θα πετύχεις αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρος, το επάγγελμα του δικηγόρου θα το ξεχάσεις>>. Την απόφαση της Νομαρχιακής ανέλαβαν να υποστηρίξουν το τότε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Φιλάος Κώστας, ο οποίος διέθετε σπάνιο πολιτικό σκεφτικό, όχι όμως να εδράζεται αυτό σε ιδεολογικό υπόβαθρο, που προσπαθούσε να επηρεάσει το θυμικό μου, ήταν ήδη σε εξέλιξη η δίκη του Τσοβόλα και του Ανδρέα στο ειδικό δικαστήριο. Ο άλλος ήταν ο Κώστας ο Μπρέμπος με τον οποίο είχα ολονύχτιες πολιτικές συζητήσεις και ο Δημήτρης Παπαδήμας, πεθερός του σημερινού Δημάρχου, με τον οποίο δεν έχω καμιά συγγένεια αλλά του χρωστώ υποχρέωση γιατί με βοήθησε στις αρχές των σπουδών μου. Ακόμα ηχούν τα λόγια του << Νίκο παιδί μου, αν θα πρέπει ακόμα και να σταυρωθείς για να σώσεις τον τόπο σου, είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις >>. Πείσθηκα λοιπόν και ζήτησα ραντεβού από το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ. Εκεί θα πήγαινα με μία ψήφο που είχα εισπράξει στις εσωκομματικές διαδικασίες και αυτή ήταν του καθηγητού μου και μετέπειτα συνεργάτη μου κ. Κώστα Κολιού και με τον ενθουσιασμό που μου έδινε το νεαρό της ηλικίας μου, ήμουν τότε 28 ετών και αδημιούργητος επαγγελματικά και κοινωνικά. Ο μόνος άνθρωπος που αντέδρασε ήταν η σύζυγός μου που είχε προβλέψει την εκλογή μου. Με κάλεσε το Εκτελεστικό Γραφείο το καλοκαίρι του 1990 σε μιαν επιτροπή που συνεδρίαζε υπό τον μετέπειτα Δήμαρχο Ν. Ηρακλείου κ. Μαστοράκο. Αυτός μας πρότεινε συνεργασία με τον Δήμαρχο κ. Πανάγο. Του απάντησα με σιγουριά και αυτοπεποίθηση και μεγαλοφώνως: << Γιώργο συμμαχίες νε κάνεις εσύ. Δεν θα ερχόμουν εδώ αν δεν πίστευα ότι θα κερδίσω τις εκλογές >> και έκανα να φύγω. Τότε βγήκε από ένα γραφείο οκ. Κώστας Λαλιώτης και ρώτησε τι συμβαίνει και γίνεται φασαρία. Προσπάθησε να του εξηγήσει ο κ. Φιλάος. Ο Λαλιώτης αφού με άκουσε για δύο λεπτά απάντησε απευθυνόμενος στον Μαστοράκο << Γιώργο γράψε με τα Λιόσια τελειώσαμε. Υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Παπαδήμας >> και απευθυνόμενος σε εμένα με συμβούλευσε << εσύ μικρέ να προσέχεις τι θα υπογράφεις ως Δήμαρχος >>. Στο άκουσμα αυτού του λόγου εξοπλίστηκα με περίσσιο θάρρος και κατέβηκα στον εκλογικό στίβο. Ο Δήμαρχος Πανάγος έχασε τις εκλογές το 1990, επειδή με υποτίμησε και μου απέδειξε ότι από πολιτική είναι κενός γιατί δεν έχει διαβάσει << Μακιαβέλι >> << Ποτέ δεν υποτιμάς τον αντίπαλό σου στις εκλογές >> δίδασκε ο πατέρας της πολιτικής θεωρίας.

Β. Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ

Ως Δήμαρχος πλέον παραδώσαμε, ένα έργο, που έφερε αποκλειστικά την υπογραφή μου. Είχε δίκιο ο Χριστοφιλάκης όταν με κατηγόρησε ότι λειτούργησα ως ΗΓΕΜΟΝΑΣ, όσο ήμουν Δήμαρχος. Μόνο που αν λειτούργησα έτσι, το δικαίωμά μου το έδωσε ο λαός και ποτέ δεν λειτούργησα ως Βυζαντινός Αυτοκράτορας. Κατά την διάρκεια των πολλών τετραετιών μου, μου δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να κατέβω ως βουλευτής. Πράγμα το οποίο δεν έκανα ποτέ γιατί ο λαός με είχε εκλέξει ως Δήμαρχο. Το επίθετό μου ήταν συνώνυμο του Δήμου και τανάπαλιν. Μια από αυτές με κάλεσε η κ. Δήμου, όπου στη συνάντηση αυτή μου είπε << Το επόμενο βήμα σου είναι βουλευτής και εγώ Δήμαρχος >>. Αν και κατάλαβα, για πρώτη φορά ότι ο συνομιλητής μου πάσχει από αμετροέπεια, προσπάθησα να την πείσω για το αντίθετο, προβάλλοντας σοβαρά λογικά και πολιτικά επιχειρήματα. Μετά από μία ώρα αδιέξοδου διαλόγου, έφυγα εγκαταλείποντας την κ. Δήμου στην συντροφιά των παράλογων φιλοδοξιών της. Δεν πίστευα ποτέ ότι αυτός ο άνθρωπος θα εκμεταλλευόταν την θέση που της είχε δώσει το κύρος του Πάγκαλου θα με διέβαλε κομματικά. Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα που ένοιωσα. Το δεύτερο χτύπημα ήταν η συμπεριφορά της αντιπολίτευσης, η οποία με κατήγγειλε ακόμα και για άδειες περιπτέρου. Και όταν λέω αντιπολίτευση εννοώ όλους μηδενός εξαιρουμένου. Διαχειριστικοί έλεγχοι – Καταλογισμοί – Απειλές Ποινικής καταδίκης, περιορισμός της ελευθερίας μου, ήταν συναισθήματα τα οποία με λύγισαν. Το τρίτο χτύπημα ήταν η αρνητική δημοσιότητα που πήρε το θέμα της μεταφοράς χρημάτων του Δήμου σε ξένο πιστωτικό ίδρυμα. Η διαρροή στον τύπο έγινε από τον τότε υφυπουργό της κυβέρνησης του πλέον οκνού Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, και βουλευτή σήμερα της Ν.Δ. κ. Νάκο. Όλα τα παραπάνω με στεναχώρησαν τόσο πολύ, περισσότερο από τα αυγά που έριξαν σε εμένα και το Δημοτικό Συμβούλιο οι δημοτικοί σύμβουλοι της όλης αντιπολίτευσης. Οι δημοτικοί σύμβουλοι που το ρίξιμο αυγών το θεώρησαν μέγιστη πολιτική πράξη και επέχαιραν για αυτό. Με τον τρόπο αυτό λυγίστηκε η υγεία μου και μαζί η περηφάνια μου. Τώρα που σκέφτομαι πιο ψύχραιμα αν είχα οδηγηθεί στον Λαό που πάντοτε αποτελούσε την πηγή της δύναμής μου, ίσως να μην είχαν συμβεί τα παραπάνω. Σίγουρα όμως θα δίχαζα την κοινωνία των Άνω Λιοσίων. Έτσι με τη λάσπη και με τις ψεύτικες κατηγορίες που μου απέδιδε όλη η αντιπολίτευσή μου, με επικεφαλής τον σημερινό δήμαρχο κ. Παππού κατάφεραν οι πολιτικοί αντίπαλοί μου να με οδηγήσουν σε πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια με τα γνωστά αποτελέσματα. Η αποχώρησή μου και ο ιδιωτικός βίος. Στροφή λοιπόν στην οικογένειά μου, που είχα να την δω 16 χρόνια.

Γ. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΜΟΥ

Άφησα λοιπόν στο πόδι μου τον κ. Χριστοφιλάκη. Αφού του έκανα μια γρήγορη ενημέρωση κυρίως για τα οικονομικά του επεσήμανα ότι με δύο κονδύλια δεν θα ασχοληθεί 1ον Το χρεωστικό άνοιγμα του Δήμου και 2ον τις δανειακές συμβάσεις, τις οποίες είχα φροντίσει να ακυρώσω. Ο κ. Χριστοφιλάκης που όλο το διάστημα της θητείας του ουδέποτε χρειάστηκε τις γνώσεις μου, έδειχνε να θέλει να απογαλακτιστεί από τη Δημαρχεία μου αλλά από την άλλη να μην θέλει να το κάνει. Προσωπικά τον βοήθησα, θέτοντας ως την οικογενειακή μου τιμή στο ψηφοδέλτιό του αλλά ο Βαγγέλης όχι μόνο δεν με τίμησε αλλά με καθύβρισε μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής. Ουσιαστικά εκείνο που κατάφερε ο κ. Χριστοφιλάκης ήταν να ακυρώσει πολιτικά τον εαυτό του και να δώσει την δημαρχία στον Παππού. Έτσι στον χώρο του ΠΑΣΟΚ μετά την αποχώρησή μου προβλήθηκαν δύο πρόσωπα ο κ. Χριστοφιλάκης και ο νομαρχιακός σύμβουλος κ. Σάββας, οι οποίοι διεκδίκησαν από το ΠΑΣΟΚ τον ρόλο του υποψηφίου Δημάρχου του νέου Δήμου Φυλής. Και τα δύο πρόσωπα αυτά απερρίφθησαν από το κίνημα και τράβηξαν άλλους δρόμους. Ο ένας τον δρόμο της κομματικής νομιμότητας και ο άλλος τον δρόμο του περιμαζώματος της μάρας της σάρας και του κακού συναπαντήματος. Η στάση και η συμπεριφορά και των δύο πολιτικά χαρακτηρίζεται ως ανεπαρκής και αναδεικνύει την πρώτη συνέπεια. Την πολιτική επάρκεια του ΠΑΣΟΚ στον Δήμο. Η πολιτική ανεπάρκεια αποδείχθηκε περίτρανα από τον ρόλο του Δημάρχου κ. Παππού ο οποίος Α. εγκατέλειψε τα αντισταθμιστικά οφέλη για τη λειτουργία της χωματερής. Β. για το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας, που λύνεται από τα δύο πλέον δημοτικά διαμερίσματα Άνω Λιοσίων και Φυλής, δεν έγινε καμιά αναφορά. Γ. Αναφορά δεν έγινε και για το Σχέδιο Καλλικράτης. Μόνο σήμερα που λέει << όχι δήμαρχος από τη Χασιά >>. Μα όταν κύριε Δήμαρχε οι πολιτικοί των Άνω Λιοσίων ( Χριστοφιλάκης Σάββας, δήμαρχος ) βρεθήκατε λειψοί δεν θα κυβερνηθεί από άλλον αυτός ο τόπος; Ανέφερες εσύ ή οι άλλοι τι είναι το τοπικό συμβούλιο, ποιος ο ρόλος του στο νέο δήμο. Ανέφερες ποτέ ποιες αρμοδιότητες θα έχει το συμβούλιο του διαμερίσματος των Άνω Λιοσίων. Μόνο που εξάντλησες μια τετραετία που το έργο σου χαρακτηρίζεται α) Από σημαντική μείωση των εσόδων του δήμου β) Από προκατασκευές για να αποδείξεις στις νέες γενιές, ότι κάποτε πέρασε σεισμός από το Δήμο μας. Κατά τα λοιπά άφησες στην τύχη τους όλα τα έργα που είχαν κατασκευασθεί επί θητείας μου. Κύριε Δήμαρχε συγκρινόμενος με τον κ. Χριστοφιλάκη πιστεύω ότι υπερτερείτε συγκρινόμενος όμως με τον Δήμαρχο Φυλής απέχετε παρασάγγας δέκα.

Δ. Η Θέση μου για τις Δημοτικές εκλογές του Νέου δήμου Φυλής.

Η ονομασία << Δήμος Φυλής >> με έδρα τα άνω Λιόσια αποδίδει πλήρως την ιστορική αξία και συνθέτει άψογα την ιστορία με τις σημερινές ανάγκες των δημοτικών διαμερισμάτων. Οι θέσεις μου για το ορθό της παραπάνω επιλογής έχουν εκφρασθεί δημόσια από την εφημερίδα της Δυτικής Όχθης όπου αρθρογραφώ. Ιστορικά σε κάθε συνένωση Κρατών – Νομαρχιών ή Περιφερειών λαμβάνονται υπόψη δύο παράγοντες . Α) ο πολιτικός παράγοντας Β) ο κοινωνικός παράγοντας. Ο πολιτικός παράγοντας αποτελεί την ισχυρή πολιτική πλειοψηφία και στα τρία Δημοτικά Διαμερίσματα. Επομένως ως κομματικό μέλος του ΠΑΣΟΚ εκφράζομαι από το Κόμμα μου. Ως δήμαρχος όμως πρέπει να σταθώ και στον δεύτερο παράγοντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, αρχίζοντας από το κύτταρο αυτής, που είναι η στενή οικογένεια, η σύζυγος και τα 4 παιδιά μου. Όλα πλέον σε ηλικία που έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον δεν θα μου επέτρεπε ποτέ να στηρίξω τους ανθρώπους που υπέγραψαν και κατέθεσαν εναντίον μου μηνυτήριες αναφορές και μου προετοίμασαν ποινικές διώξεις. Το ευρύτερο κοινωνικό μου περιβάλλον, δηλαδή ο λαός των Άνω Λιοσίων δεν αντέχει να βλέπει να υποκαθίσταται ο πολιτικός λόγος από την κοινωνική ενημέρωση, το κουτσομπολιό δηλ. να βλέπει να κοκορομαχούν για την διεκδίκηση του θώκου του δημάρχου ένας ανύπαρκτος Δήμαρχος που στηρίζεται στα έργα μου, με τους μέχρι τώρα συκοφάντες μου, που έχουν καταδικαστεί από τα δικαστήρια και αυτούς που θέλουν να πάρουν τη σειρά τους, ξυνόμενοι στην γλίτσα του τσοπάνη. Θα στηρίξω ως υποψήφιο Δήμαρχο εκείνον που θα εγγυηθεί τη συνέχεια των έργων μου και κυρίως του κοινωνικού μου έργου – γιατί είναι πολύ δύσκολοι οι καιροί – που θα έχει στην πλάτη του κοινωνικούς αγώνες. Αυτός είναι ο Δήμαρχος Δημήτρης Μπουραΐμης