Να δικαιώνονται φαίνεται όσοι επέμεναν ότι μοναδικός τρόπος αντίδρασης της Αυτοδιοίκησης στο Μνημόνιο είναι οι δικαστικές προσφυγές αφού το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής παρουσιάζεται στην Έκθεσή του σημειώνει ότι τόσο η δανειακή σύμβαση όσο και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου προσβάλουν την κατάργηση της κατοχυρωμένης από το Σύνταγμα αυτοτέλειας των ΟΤΑ.
Το Ε.Σ.Β αναφέρει ότι «Το ως άνω πλέγμα παρεμβάσεων (σ.σ. το Παρατηρητήριο ΟΤΑ και τα μέτρα που μπορεί να επιβάλλει) που θεσμοθετείται με την προτεινόμενη ρύθμιση εγείρει προβληματισμό ως προς το εάν οδηγεί σε περιορισμό ή κάμψη της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας του ΟΤΑ, οι οποίες εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο του άρθρου 102 παρ. 2 εδ. α ́ του Συντάγματος. Η διοικητική αυτοτέλεια των ΟΤΑ έναντι της κρατικής διοίκησης περιλαμβάνει την κατοχύρωση του διοικητικού τους έργου, δηλαδή την εξουσία των ΟΤΑ να αποφασίζουν αποκλειστικώς επί των τοπικών υποθέσεων αρμοδιότητάς τους, με δικά τους όργανα, εντός των πλαισίων των γενικών κανόνων που διέπουν την οργάνωση και λειτουργία τους, καθώς και την κατοχύρωση των διοικούντων οργάνων τους (ΣτΕ 4077-4080/2009)».
Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής παρακάτω κάνει σαφή αναφορά στον έλεγχο σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας που αναλαμβάνει το κράτος επί των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων των ΟΤΑ, κάτι που υποστηρίζει από την αρχή η ΚΕΔΕ.
To ΕΣΒ όμως κάνει και σαφή αναφορά στην αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας του κατεπείγοντος όπου επισημαίνει ότι παραβιάζεται ευθέως ο κανονισμός λειτουργίας της Βουλής που ορίζεται και αυτός από το Σύνταγμα.
Ετσι η υπόθεση του Παρατηρητηρίου που εισήγαγε η κυβέρνηση αρχίζει και θολώνει αφού με τη πρώτη εφαρμογή του νόμου είναι σίγουρο πια ότι ο δήμος που θα την υποστεί, θα προσφύγει σε ασφαλιστικά μέτρα και θα την αναστείλει ή θα την ακυρώσει.
Ανάλογη τύχη θα έχει και ο νόμος της διαθεσιμότητας όπου ήδη αρκετοί εργαζόμενοι δήμων έχουν προσφύγει με επιτυχία προς το παρόν στα δικαστήρια.
