Η Αμερικάνικη αυτοδιοίκηση απαντάει με την οικολογία στην κρίση

Δημιουργώντας φυσικούς και φιλικούς χώρους, οι δήμοι της Αμερικής αντιμετωπίζουν το μεγάλο κόστος συντήρησης των αστικών υποδομών. Το κίνημα αυτό καταγράφει το διεθνές site της Αυτοδιοίκησης CITYMAYOR ως πολιτική για την Αυτοδιοίκηση του μέλλοντος.
Το CITYMAYOR αναφέρει τους όρους «urban agriculture”, “the dark sky movement”, και το “low-impact storm water management” ως τις τάσεις που χαρακτηρίζουν μια κοινή πολιτική βιώσιμης ανάπτυξης, που εφαρμόζεται μέσα από την κατάργηση των δημόσιων υποδομών, περισσότερο με οικονομικούς, παρά με περιβαλλοντικούς όρους.

Πολλές Αμερικάνικες πόλεις έχουν επιλέξει να μπουν στον 21ο αιώνα με πολεοδομικούς όρους του 19ου. Παρακμάζουσες βιομηχανικές και αστικές περιοχές, σε δήμους όπως το Detroit και το Cleveland αντικαταστάθηκαν από καλλιεργήσιμες εκτάσεις «urban agriculture”.
Καλλιεργήσιμα εδάφη, αγροικίες, σταύλοι, ακόμη και ιχθυοκαλλιέργειες αντικατέστησαν στο Buffalo και στη Νέα Υόρκη, αστικά κέντρα και βιομηχανίες που εκκενώθηκαν.

Αρκετοί δήμαρχοι πια θεωρούν ως υπεύθυνη και διορατική πολιτική την κατάργηση των δημοτικών υποδομών και την αντικατάστασή τους με εδάφη φυσικού περιβάλλοντος.

Ο Jay Williams πρώην δήμαρχος του Youngstown Ohio που θεωρείται ο εμπνευστής αυτής της πολιτικής του “rightsizing” θυμίζει στον κόσμο ότι μικρή πόλη δεν σημαίνει κατά ανάγκη υποδεέστερη πόλη.

Πολλές πόλεις της Αμερικής έχουν ξεκινήσει να καταργούν τα φώτα των δρόμων για να εξοικονομήσουν χρήματα “the dark sky movement”. Στο Colorado Springs καταργήθηκαν 8.000 λαμπτήρες εξοικονομώντας 1,2 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η δημοτική αρχή σχολιάζει την επιτυχία της λέγοντας ότι όταν οι δρόμοι είναι πιο σκοτεινοί, περισσότερα αστέρια είναι ορατά, εξοικονομείται περισσότερη ενέργεια και αυξάνει ο δημοτικός προϋπολογισμός.

Οι πόλεις έχουν αρχίσει επίσης να μην ασφαλτοστρώνουν δρόμους “low-impact storm water management”. Η πρακτική αυτή ακολουθείται σε 27 πολιτείες της Αμερικής τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι δημοτικές αρχές υποστηρίζουν ότι οι δρόμοι που δεν είναι ασφαλτοστρωμένοι, αλλά με χαλίκι, επιτρέπουν στα νερά της βροχής να απορροφηθούν από το έδαφος.

Η πολιτική παροπλισμού των δημόσιων υποδομών έχει υιοθετηθεί από όλες σχεδόν τις πόλεις της Αμερικής, όλων των μεγεθών. Η κατάργηση της High Line στην Νέα Υόρκη, μίας σιδηροδρομικής γραμμής που υπολειτουργεί εδώ και 20 χρόνια και η μετατροπή της σε πεζόδρομο αποτελεί ένα διεθνές μοντέλο διαχείρισης παλιών υποδομών που θεωρείται εξαιρετικά επιτυχημένο. Ομοίως ο δήμος του Corning, μετέτρεψε σε πεζόδρομο μια από τις μεγάλες λεωφόρους Centerway Arch Bridge κοντά στον ποταμό Chemung.

Εδώ παρατηρείται το φαινόμενο οι δημοτικές αρχές να καταργούν υποδομές χωρίς να περιμένουν τις εναλλακτικές προτάσεις των τεχνοκρατών.
Η μεγάλη ανάπτυξη των πόλεων που δημιούργησε την τάση για συνεχή ανάπτυξη αστικών υποδομών, δημιούργησε και ένα δυσθεώρητο κόστος, το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί ούτε από τους δημοτικούς προϋπολογισμούς, ούτε από τους φόρους των πολιτών.

Ετσι δημιουργούνται πεδία χωρίς οικονομικές απαιτήσεις σε οικολογική κατεύθυνση, αλλά κυρίως συνθήκες μιας νέας ανάπτυξης μέσα από την αναδιάρθρωση της παραγωγής και της ζωής. Και αυτό είναι η απάντηση στην Αμερικάνικη κρίση μέσα από την Αυτοδιοίκηση.

Το πλήρες άρθρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ
http://www.citymayors.com/environment/usa-obsolete-infrastructure.html