Ψηφίστηκε στην Βουλή επί της αρχής το σχέδιο νόμου για την Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία. Υπέρ τάχθηκαν όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής.
Πρόκειται για ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα που υπολείπεται κατά πολύ των υπολοίπων ανεπτυγμένων χωρών και κυρίως για τους δήμους.
Το νομοσχέδιο ορίζει τους Φορείς Αλληλέγγυας Οικονομίας που πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι και αναγνωρισμένοι σε ειδικό μητρώο και έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αφαιρούν ουσιαστικά το επιχειρηματικό κέρδος.
Είναι εταιρείες με κοινωφελή σκοπό. Εχουν δημοκρατική δομή και με μία ψήφο ανά άτομο, προβλέπουν ίση αμοιβή για ισόχρονη εργασία, προάγουν την κοινωνική καινοτομία, το 35% των κερδών πηγαίνει στους εργαζόμενους, το 10% τουλάχιστον σε δράσεις κοινής ωφέλειας και το υπόλοιπο σε νέες θέσεις απασχόλησης ενώ διαθέτουν και μητρώο εθελοντών που μπορεί να λειτουργήσει ως προθάλαμος κατάρτισης.
Οι φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση από το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας, το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης και σε προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Σημαντικό είναι ότι οι ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού καθώς και τα ΝΠΔΔ τους μπορούν να παραχωρούν τη χρήση κινητής και ακίνητης περιουσίας τους σε Φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας για την ενίσχυση δραστηριοτήτων κοινωνικής και συλλογικής ωφέλειας.
Οι Φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις για την μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων κοινωνικής ωφέλειας μιας περιοχής.
Οι συμβαλλόμενοι φορείς μπορούν να χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μέσω συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων της Ε.Ε. και από τους προϋπολογισμούς των συμβαλλόμενων φορέων.
Ετσι δημιουργείται ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας σε τοπικό επίπεδο με κύριο αποτέλεσμα την καταπολέμηση της ανεργίας. Οι δήμοι μπορούν είτε να συμμετάσχουν υπό όρους, είτε να οργανώσουν Φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας από το μητρώο των ανέργων και των ευάλωτων ομάδων που διαθέτουν και να συνάψουν μαζί τους προγραμματικές συμβάσεις για να εξυπηρετήσουν τοπικές κοινωνικές ανάγκες.