Η Αθήνα βρίσκεται μεταξύ των πέντε πρώτων Ευρωπαϊκών Πόλεων με τα υψηλότερα επίπεδα θνησιμότητας λόγω της έλλειψης χώρου πρασίνου.
Την δημοσίευση έκανε ομάδα επιστημόνων στο «The Lancet Planetary Health” ύστερα από έρευνα της σύνδεσης που υπάρχει μεταξύ θανάτων και έκτασης πρασίνου σε 31 πόλεις της Ευρώπης.
Για το 2015 διαπίστωσαν ότι η τήρηση της σύστασης της Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πρόσβαση στους πράσινους χώρους θα μπορούσε να αποτρέψει 42.968 θανάτους. Υπολογίστηκε δε ακόμη ότι χάθηκαν 245 χρόνια ζωής για κάθε 100.000 κατοίκους.
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι
Τα φυσικά υπαίθρια περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των χώρων πρασίνου, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας και της ευημερίας του πληθυσμού στις πόλεις και παρέχουν υπηρεσίες οικοσυστήματος και οικολογικά οφέλη, εκτός από τις ψυχαγωγικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες. Πολλές μελέτες έχουν συσχετίσει τον πράσινο χώρο με ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των αποκαταστάσεων από ατυχήματα, βελτιωμένη αντιληπτή ευημερία και ψυχική υγεία, και μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, οι χώροι πρασίνου σχετίζονται με την μειωμένη θνησιμότητα από φυσικές αιτίες.
Το 75% του ευρωπαϊκού πληθυσμού ζει σε αστικό περιβάλλον. Βάσει έκθεσης ομάδας εργασίας εμπειρογνωμόνων, ο ΠΟΥ συνιστά ότι οι χώροι πρασίνου (τουλάχιστον 0,5 εκταρίων) πρέπει να είναι προσβάσιμοι σε 300 μέτρα γραμμική απόσταση κατοικιών.
Ο Ευρωπαϊκός Αστικός Άτλαντας θα πρέπει να αξιοποιείται ως πρωταρχικός δείκτης. Ο κανονικοποιημένος δείκτης διαφοράς βλάστησης (NDVI), που λαμβάνεται από δορυφορικές εικόνες και οι αποστάσεις, θα μπορούσαν επίσης να εφαρμοστούν ως δευτερεύοντες δείκτες. Ωστόσο, οι πολεοδόμοι και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αναζητούν ισχυρότερα στοιχεία και ποσοτικοποίηση για την εισαγωγή πολιτικών και παρεμβάσεων στις πόλεις.
Δεν είναι σαφές τι είδους και τι ποσότητα χώρου πρασίνου θα μπορούσε να προωθήσει καλύτερα και αποτελεσματικά την υγεία. Οι διακομιστές μεσολάβησης που χρησιμοποιούνται συχνά είναι οι GA και NDVI. Και οι δύο κατοχυρωμένοι δείκτες δείχνουν ισχυρές συσχετίσεις με τη θνησιμότητα, αλλά επίσης διαφέρουν στον τρόπο καθορισμού του χώρου πρασίνου. Το GA αντιπροσωπεύει τη χρήση γης που ορίζεται επίσημα ως χώρος πρασίνου και η οποία είναι γενικά προσβάσιμη στο κοινό (π.χ. πάρκα, πλατείες, κοινοτικοί κήποι) και το NDVI ανιχνεύει ζωντανή βλάστηση και συνεπώς αντιπροσωπεύει τη συνολική ποσότητα πράσινου (όλων των τύπων και μεγεθών) μιας συγκεκριμένης περιοχής, αποτυπώνοντας τη γενική πρασινάδα (π.χ. δέντρα δρόμου, διαδρόμους πρασίνου, ιδιωτικούς χώρους πρασίνου και γενική βλάστηση). Επομένως, κάθε κατοχυρωμένοι δείκτης αντιπροσωπεύει διαφορετικούς τύπους έκθεσης σε χώρους πρασίνου που μπορούν να επηρεάσουν διαφορετικά την υγεία και, κατά συνέπεια, μπορεί να έχουν διαφορετική σχέση με τις επιπτώσεις της θνησιμότητας.
