Αλλο ένα πλήγμα στην βιώσιμη κινητικότητα, στα δικαιώματα των πεζών και στην αισθητική της πόλης επιχειρείται όπως φαίνεται με σχέδιο Νόμου που κατατέθηκε στις 25 Νοεμβρίου και σύμφωνα με το οποίο νομιμοποιείται η στάθμευση αυτοκινήτων στις παρόδιες στοές από τους επιχειρηματίες των υπαιθρίων σταθμών αυτοκινήτων.
Οπως αναφέρει και σε δελτίο τύπου που εξέδωσε η Πανελλήνια Ενωση Επιχειρηματιών Ιδιοκτητών Στεγασμένων Σταθμών Αυτοκινήτων, τη δεκαετία του 1950-60 ο διεθνούς φήμης Πολεοδόμος Δοξιάδης, εφάρμοσε στην Αθήνα την δημιουργία παρόδιας στοάς, μόλις κατεδαφιζόντουσαν οι παλιές οικοδομές.
Με την καθιέρωση των παροδίων στοών αφ’ ενός μεν διαπλατύνονταν τα στενά δρομάκια και τα ανεπαρκή πεζοδρόμια τους, ώστε να κυκλοφορούν με ασφάλεια και άνεση οι πεζοί προφυλασσόμενοι παράλληλα από αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφ’ ετέρου υπήρχε η δυνατότητα να κινούνται ελεύθερα τα οχήματα.
Τώρα με το νέο νομοσχέδιο οι παρόδιες στοές οδηγούνται σε κατάργηση και μια τεράστια συνολική επιφάνεια της Αθήνας που υποτίθεται ότι προσπαθεί να αναβαθμιστεί τουριστικά και αισθητικά μετατρέπεται σε πάρκινγκ αυτοκινήτων.
Δείτε όλο το δελτίο τύπου που εξέδωσε η Πανελλήνια Ενωση Επιχειρηματιών Ιδιοκτητών Στεγασμένων Σταθμών Αυτοκινήτων:
Στις 21.9.1979 ο αείμνηστος Κων. Τσάτσος, τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπέγραψε, μετά από εισήγηση του τότε Υπουργού Δημοσίων Έργων Στέφανου Μάνου, το Προεδρικό Διάταγμα που αφορούσε την Προστασία της Πλάκας και του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας.
Εν συνεχεία δύο άλλοι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι αείμνηστοι πολιτικοί, η Μελίνα Μερκούρη και o Αντώνης Τρίτσης, συνέχισαν και διεύρυναν το Νόμο του Μάνου, χάρη στους οποίους έχουμε σήμερα μία σχετικά ευπρόσωπη Αθήνα.
Στη δεκαετία του 1950-60 ο διεθνούς φήμης Πολεοδόμος μας Κ. Α. Δοξιάδης εφάρμοσε στην Αθήνα την δημιουργία παρόδιας στοάς, μόλις κατεδαφίζοντο οι παλιές οικοδομές.
Ο σκοπός των παροδίων στοών υπήρξε διττός, αφ’ ενός μεν με αυτόν τον τρόπο διαπλατύνονταν τα στενά δρομάκια και τα ανεπαρκή πεζοδρόμια τους, ώστε να κυκλοφορούν με ασφάλεια και άνεση οι πεζοί προφυλασσόμενοι παράλληλα από αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφ’ ετέρου δε υπήρχε η δυνατότητα να κινούνται ελεύθερα τα οχήματα.
Δυστυχώς ο σκοπός των παροδίων στοών έχει διαστρεβλωθεί, αφού σε πολλές απ’ αυτές σταθμεύουν παράνομα αυτοκίνητα και σε άλλες έχουν τοποθετηθεί εμπορεύματα ή τραπεζοκαθίσματα .
Προσφάτως από το Υπουργείου Μεταφορών αυτή η εξόφθαλμη παραβατικότητα όλως απαράδεκτα νομιμοποιείται και με σχέδιο Νόμου που κατετέθη στις 25-11-2014 και καταβάλλεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η στάθμευση αυτοκινήτων στις παρόδιες στοές από τους επιχειρηματίες των υπαιθρίων σταθμών αυτοκινήτων.
Πιστεύουμε, ότι αυτή άκρατη και παράνομη επιείκεια θίγει κατάφωρα τα δικαιώματα των πάσης φύσεως χιλιάδων πεζών συμπολιτών, για ελεύθερη, άνετη και ασφαλή κυκλοφορία, με απώτερο σκοπό να κερδίσουν λίγα παραπάνω ευρώ οι επιχειρηματίες των υπαιθρίων σταθμών αυτοκινήτων.
Ενώ έχουν δαπανηθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για αναπλάσεις κτιρίων, δημιουργία πεζοδρόμων και ανάδειξη μνημείων, επιχειρείται η «νομιμοποίηση» παρανόμων και αυθαιρέτων υπαιθρίων σταθμών αυτοκινήτων, που δεν πληρούν κανένα κανόνα δημόσιας και οδικής ασφάλειας, περιβαλλοντικής καλαισθησίας και υγιεινής, αφού δεν διαθέτουν τα απαραίτητα και επιβεβλημένα πυροσβεστικά μέσα, τις απαραίτητες για κάθε επιχείρηση τουαλέτες τόσο για το προσωπικό, όσο και για τους πελάτες, ασφαλή και νόμιμη ηλεκτρική εγκατάσταση παροχετευμένη από επίσημο πάροχο (π.χ. ΔΕΗ), ενώ στην πλειοψηφία τους έχουν τοποθετήσει εντελώς παράνομα και αυθαίρετα εύφλεκτα, πλαστικά ελαιόπανα για υποτυπώδη σκίαση και δροσισμό, καταλύοντας κάθε έννοια πυρασφάλειας και καλαισθησίας.
Τέλος η παντελής απουσία διαδρόμων ελιγμών και προβλεπόμενων χώρων αναμονής με τις «κατά παραγγελία» διευκρινιστικές ευλογίες (εγκυκλίους) της Δ/νσης Τεχνολογίας Οχημάτων του Υπουργείου Μεταφορών που εκδίδονται κατά καιρούς, δημιουργούν στις ήδη επιβαρυμένες περιοχές των κέντρων πόλεων με μεγάλη κυκλοφορία, «ωρολογιακές βόμβες» συμφόρησης κεντρικών συλλεκτηρίων οδών και αρτηριών, χωρίς καμία οδική εξασφάλιση πρόβλεψης ή έγκρισης συνδέσεων εισόδων / εξόδων υπαιθρίων πάρκινγκ με το υπάρχον οδικό δίκτυο σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Με τις αδόκιμες πρακτικές που προωθούνται από τους νομοτεχνικούς του Υπουργείου Μεταφορών μέσω βεβιασμένων τροποποιήσεων αδειοδοτικών άρθρων του ΠΔ 455/1976 στο παρόν σχέδιο νόμου, ενισχύεται και θεσμοθετημένα πλέον, η κατ’ εξακολούθηση επικίνδυνη και ανεξέλεγκτη λειτουργία μεγάλου αριθμού υπαιθρίων σταθμών αυτοκινήτων, χωρίς να ικανοποιούνται οι απαιτούμενες συνθήκες ασφαλείας (Άρθρο 29 του ΠΔ 455/1976).
Η ασφαλής λειτουργία μιας υπαίθριας εγκατάστασης σταθμού αυτοκινήτων συνίσταται αυταπόδεικτα στην απρόσκοπτη ασφάλεια πεζών, περιοίκων, οδηγών – προσωπικού, εξυπηρετούμενου /συναλλασσόμενου κοινού, στην αποτροπή έκνομων πράξεων κατά της ζωής πολιτών, κατά της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, στην αποτροπή παραβάσεων των νόμων περί διακίνησης όπλων και ναρκωτικών σε αφύλακτους υπαίθριους χώρους, στην αποτροπή πρόκλησης πυρκαγιών, βανδαλισμών κτλ.
