Συχνότερες φυσικές καταστροφές προβλέπουν οι επιστήμονες

Δημοσιεύουμε σημαντικό άρθρο του Δημητρη Φαναριώτη καθώς όπως διαπιστώνουν οι επιστήμονες η κλιματική κρίση ήρθε με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και σφοδρότητα απ΄ότι περιμένανε και αυτό σημαίνει ότι ειδικά ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα πρέπει να προετοιμαστεί με ταχύτερους ρυθμούς για πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις κρίσης.

Το AMOC (Atlantic meridional overturning circulation) και το Gulf Stream είναι τα δύο κυριότερα θαλάσσια ρεύματα που σταθεροποιούν και καθορίζουν την θερμοκρασία των Ωκεανών, αλλά και όλου του πλανήτη.
Όλα τα κλιματικά μοντέλα που μελετούνται, συμφωνούν ότι εξαιτίας του διπλασιασμού του CO2 στην ατμόσφαιρα, έχει επέλθει σημαντική επιβράδυνση του AMOC το οποίο σύμφωνα με κάποια απο αυτά κινδυνεύει να σταματήσει τελείως μέχρι το 2100.
Παρόλο που δεν υπάρχουν σημαντικές μετρήσεις για παλαιότερες χρονολογίες, υπολογίζεται ότι ττο AMOC έχει επιβραδυνθεί κατά 15% από το 1975 και σύμφωνα με άλλα μοντέλα κατά 30%.

Αυτο έχει σαν αποτέλεσμα σήμερα ήδη, την υπερ-ψύξη του βορείου ημισφαιρίου και την υπερθέρμανση του νοτίου.
Παρατηρείται ήδη μια αύξηση 4 βαθμών Κελσίου της διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ των δύο ημισφαιρίων!

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία συχνότερων και δυνατοτέρων καταιγιδών, ισχυρών βροχοπτώσεων όπως αυτές που κατέστρεψαν την Θεσσαλία και ακραίων καυσώνων όπως αυτοί που πλήττουν διαρκώς πολλά σημεία του πλανήτη.

Σε αυτό οφείλεται το ότι όταν φυσάει νοτιάς στην χώρα μας, μπαίνει απότομα καύσωνας και όταν το γυρνάει σε μαΐστρο, υπερψύχεται απότομα ο καιρός, πράγμα που βιώσαμε έντονα τους τελευταίους μήνες και χρόνια…
Δηλαδή θα έχουμε ακόμα ισχυρότερους υπερθερμούς νοτιάδες και πιο κρύους βοριάδες που θα εναλλάσσονται ακόμα πιο απότομα.

Σε αυτό οφείλονται οι πρόσφατες καταρρεύσεις των παράκτιων θαλάσσιων οικοσυστημάτων της Δυτικής Eυρώπης με την μαζική εξαφάνιση της βιοποικιλότητας και η γνωστή πια σε όλους καταρρευση των κοραλλιών!

Αυτή είναι και η αιτία που προκαλεί τα υπερβολικά κρύα κύματα πολικού κρύου που πλήττουν διάφορες περιοχές του πλανήτη, όταν τυχαίνει να φυσούν άνεμοι από τον Βορρά που υπερψύχεται. (Το μάθαμε σαν κάθοδο του Polar Votrex)

Αυτή είναι η “αποσταθεροποίηση του κλίματος” εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που προειδοποιούσαν οι επιστημονες (και εμείς οι “οικολόγοι”) ότι συμβαίνει και συνεχώς αυξάνεται.

Η μέση θερμοκρασία πάντως του πλανήτη υπολογίζεται ότι έχει ήδη φτάσει στο 1,48 C, παρά το ότι πολλά σημεία κρυώνουν αντί να θερμαίνονται προκαλώντας απορία στον κόσμο που ζει εκεί.
Κατά μέσο παγκόσμιο όρο πρόκειται για εκθετική υπερθέρμανση!

Σας παραθέτω παρακάτω μέρος της σχετικής διάλεξης του καθηγητή Prof. Rahmstorf που μπορείτε να δείτε ολόκληρη στο συνημμένο σε μετάφραση στα Ελληνικά με Google.

Αυτή η διάλεξη πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της βράβευσης του Rahmstorf με το μετάλλιο Alfred Wegener για τα επιστημονικά του επιτεύγματα, το πιο διάσημο βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών EGU.
Το συνημμένο είναι το άρθρο ανοιχτής πρόσβασης και με πλήρη αναφορά (κατανοητό για μη ειδικούς) για το ίδιο θέμα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Oceanography την εβδομάδα πριν από αυτήν τη διάλεξη εδώ:
https://tos.org/oceanography/article/is-the-atlantic-overturning-circulation-approaching-a-tipping-point

Περιλαμβάνει μελέτη και συσχετισμό όλων των γνωστών κλιματικών μοντέλων!

Εδώ θα δείτε και την παρουσίαση του ιδίου σε βίντεο από το youtube,
IS THE ATLANTIC OVERTURNING CIRCULATION APPROACHING A TIPPING POINT?

https://www.youtube.com/watch?v=HX7wAsdSE60

Περίληψη της διάλεξης (Abstract) σε Google μεταφραση:
Η Ανατροπή του Ατλαντικού στον Μεσημβρινό, έχει σημαντικό αντίκτυπο στο κλίμα, όχι μόνο στον βόρειο Ατλαντικό αλλά παγκοσμίως. Τα παλαιοκλιματικά δεδομένα δείχνουν ότι ήταν ασταθής στο παρελθόν, οδηγώντας σε μερικές από τις πιο δραματικές και απότομες κλιματικές αλλαγές που είναι γνωστές. Αυτές οι αστάθειες οφείλονται σε δύο διαφορετικούς τύπους σημείων ανατροπής, το ένα συνδέεται με την ενίσχυση των ανατροφοδοτήσεων στη μεταφορά αλατιού μεγάλης κλίμακας και το άλλο στη συναγωγή ανάμιξης που οδηγεί τη ροή. Αυτά τα σημεία ανατροπής παρουσιάζουν μεγάλο κίνδυνο απότομης κυκλοφορίας των ωκεανών και κλιματικών αλλαγών καθώς ωθούμε τον πλανήτη μας πιο έξω από το σταθερό κλίμα της εποχής του Ολόκαινου σε αχαρτογράφητα νερά.

Η αλλαγή της αλατότητας (συγκέντρωση αλατιού) που συντελείται παίζει επίσης ρόλο στην αλλαγή των ροών των θαλασσίων ρευμάτων και την επιρροή τους. Δείτε σχετικά τι αναφέρει στo συνημμένo:

Επιπλέον, μια πρόσφατη μελέτη που χρησιμοποιεί τα τρισδιάστατα δεδομένα παρατήρησης των ωκεανών που συλλέχθηκαν από πλωτήρες προφίλ Argo ( https://argo.ucsd.edu/ ) δείχνει ότι το Ρεύμα του Κόλπου έχει μετατοπιστεί περίπου 10 χιλιόμετρα πιο κοντά στην ακτή από τις αρχές αυτού του αιώνα ( Todd και Ren, 2023). Από τη διάταξη RAPID γνωρίζουμε ότι το AMOC έχει πράγματι αποδυναμωθεί κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος. Επιπλέον, έχει σημειωθεί μια «σθεναρή αποδυνάμωση του Ρεύματος του Κόλπου κατά τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες που παρατηρήθηκε στα Στενά της Φλόριντα» (Piecuch and Beal, 2023), η οποία, αν και δεν συνδέεται απαραίτητα με μια αποδυνάμωση του AMOC, είναι τουλάχιστον συνεπής με αυτήν .

Πρόσθετα στοιχεία που συνάδουν με την επιβράδυνση του AMOC προέρχονται επίσης από αλλαγές αλατότητας. Ο βορειοανατολικός υποπολικός Ατλαντικός αναζωογονεί ( Εικόνα 10 ), πιθανότατα μέσω ενός συνδυασμού αυξημένης εισροής γλυκού νερού από βροχοπτώσεις και ποτάμια, καθώς και από την τήξη των θαλάσσιων πάγων και του πάγου της Γροιλανδίας, συν την επίδραση των αλλαγών στην κυκλοφορία των ωκεανών που φέρνουν λιγότερο αλμυρά υποτροπικά νερά σε ο βορράς. Η λεκάνη της Ισλανδίας καταγράφει τη χαμηλότερη αλατότητα σε 120 χρόνια μετρήσεων (Holliday et al., 2020)

Και τώρα κάποια αποσπάσματα (δείτε τα όλα στα συνημμένο) που δείχνουν πως ψύχεται ο Βορράς και θερμαίνεται ο Νότος, αλλά και επιπλέον την άνοδο της στάθμης του νερού εξαιτίας αυτού του φαινομένου και μόνο:

ΣΧΗΜΑ 14. Οι αλλαγές θερμοκρασίας στο μοντέλο-μέσος όρος πριν και μετά από μια κατάρρευση της μεταφοράς στην περιοχή της υποπολικής γύρος απεικονίζονται εδώ. Από τους Swingedouw et al. (2021)
37-rahmstorf-f14.jpg

Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι εάν το AMOC εξασθενήσει, η στάθμη της θάλασσας στη βορειοανατολική ακτή της Αμερικής θα αυξηθεί πιο απότομα (π.χ. Levermann et al., 2005· Yin et al., 2010). Η δύναμη Coriolis σπρώχνει το κινούμενο νερό, σε αυτήν την περίπτωση, στο Ρεύμα του Κόλπου, προς τα δεξιά, μακριά από την αμερικανική ακτή. Όταν το Ρεύμα του Κόλπου εξασθενεί, λιγότερο νερό μετακινείται προς τα βόρεια, προκαλώντας άνοδο της στάθμης του νερού στην ακτή του Ρεύματος του Κόλπου, με τα μοντέλα να προβάλλουν άνοδο 15-20 cm έως το 2100 μόνο από αυτό το φαινόμενο, επιπλέον των άλλων αιτιών ανόδου της θάλασσας. Η διάβρωση των ακτών, η συχνότητα των ενοχλητικών πλημμυρών και η έκταση των ζημιών από τις καταιγίδες θα αυξηθούν σημαντικά.

Μια κατάρρευση της συναγωγής στην υποπολική γύρο θα μεγεθύνει σημαντικά αυτά τα προβλήματα. Το Σχήμα 14 δείχνει την αναμενόμενη αλλαγή θερμοκρασίας σε αυτή την περίπτωση. Δεν είναι τόσο η απόλυτη αλλαγή, αλλά οι αλλαγές στην αντίθεση θερμοκρασίας μεταξύ γειτονικών περιοχών -εδώ, ο κρύος ωκεανός σε σχέση με τις γειτονικές θερμές μάζες γης- που θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική του καιρού, καθώς οι διαβαθμίσεις θερμοκρασίας οδηγούν τη δραστηριότητα του καιρού με τρόπους δεν μπορούμε να προβλέψουμε λεπτομερώς. Ακόμη και αυτή η περιορισμένη ωκεάνια αλλαγή θα μετατοπίσει τις ζώνες τροπικών βροχοπτώσεων, αν και όχι τόσο όσο ένα πλήρες κλείσιμο του AMOC.

ΕΙΚΟΝΑ 15. Ετήσια μέση μεταβολή της θερμοκρασίας του αέρα κοντά στην επιφάνεια που προκύπτει από τον διπλασιασμό του CO 2 και τη διάσπαση του AMOC. Ενώ η Γη είναι πολύ πιο ζεστή, η περιοχή του βόρειου Ατλαντικού έχει γίνει πιο κρύα. Το χειμώνα, η ψύξη εκεί είναι πολύ μεγαλύτερη. Από τους Liu et al. (2017)

Ένα πλήρες κλείσιμο του AMOC θα είχε πραγματικά καταστροφικές συνέπειες για την ανθρωπότητα και πολλά θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα. Το Σχήμα 15 δείχνει το μοντέλο των Liu et al. (2017) μετά από διπλασιασμό του CO 2 , με κατάρρευση AMOC που προκαλείται από αυτή την αύξηση CO 2 . Οι ψυχρές θερμοκρασίες του αέρα επεκτείνονται στη συνέχεια και καλύπτουν την Ισλανδία, τη Βρετανία και τη Σκανδιναβία. Η αντίθεση θερμοκρασίας μεταξύ της βόρειας και της νότιας Ευρώπης αυξάνεται κατά 4°C, πιθανότατα με σημαντικές επιπτώσεις στον καιρό, όπως πρωτοφανείς καταιγίδες.

ΣΧΗΜΑ 16. Ετήσια μέση μεταβολή της βροχόπτωσης που προκύπτει από τον διπλασιασμό του CO 2 και την κατανομή του AMOC. Το πιο ανησυχητικό είναι η μετατόπιση προς τα νότια στις ζώνες τροπικών βροχοπτώσεων και μια γενικά ξηρότερη Ευρώπη. Από τους Liu et al. (2017).

Το Σχήμα 16 δείχνει τις αλλαγές της βροχόπτωσης σε αυτό το μοντέλο. Όπως είδαμε στα δεδομένα παλαιοκλίματος για τα γεγονότα του Heinrich, μεγάλες μετατοπίσεις βροχοπτώσεων στις τροπικές περιοχές πιθανότατα θα προκαλούσαν προβλήματα ξηρασίας στις βόρειες τροπικές περιοχές της Αμερικής καθώς και στην Ασία. Οι εποχικές αλλαγές θα είναι ακόμη μεγαλύτερες από αυτές τις μέσες ετήσιες αλλαγές. Άλλες προσομοιώσεις προβλέπουν σημαντική αύξηση των χειμερινών καταιγίδων στην Ευρώπη και «ισχυρή μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών και των βοσκοτόπων» εκεί (Jackson et al., 2015).

Η IPCC συνόψισε τις επιπτώσεις: «Εάν συνέβαινε μια κατάρρευση του AMOC, πολύ πιθανόν θα προκαλούσε απότομες αλλαγές στα τοπικά καιρικά μοτίβα και τον κύκλο του νερού, όπως μια μετατόπιση προς τα νότια της τροπικής ζώνης βροχής, και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποδυνάμωση της Αφρικής. και ασιατικοί μουσώνες, ενίσχυση των μουσώνων του νότιου ημισφαιρίου και ξήρανση στην Ευρώπη» (IPCC, 2021, TS σελ. 73). Μερικές περαιτέρω συνέπειες περιλαμβάνουν σημαντική πρόσθετη άνοδο της στάθμης της θάλασσας ειδικά κατά μήκος της αμερικανικής ακτής του Ατλαντικού, μειωμένη πρόσληψη διοξειδίου του άνθρακα από τους ωκεανούς, σημαντικά μειωμένη παροχή οξυγόνου στα βαθιά του ωκεανού και πιθανή κατάρρευση του οικοσυστήματος στον βόρειο Ατλαντικό.

Περισσότερα δείτε στα συνημμένο σε μετάφραση στα Ελληνικά.

Έπρεπε λοιπόν να παμε 100% ΑΠΕ το 1975.
Αλλά, σύμφωνοι, δεν ήταν εφικτό λόγω τεχνολογίας.
Όμως οι Πετρελαϊκές εταιρείες είχαν απο τότε την μελέτη ότι θα προκληθεί κλιματική αλλαγή και την απόκρυψαν.
Ή το αργότερο το 2017 (πράγμα που ήταν πια εφικτό λόγω τεχνολογίας).
Από τότε, το 2017, άρχισε η εκθετική αύξηση κάθε μήνας και θερμότερος, κάθε χρονιά και θερμότερη.

Αλλά οι Πετρελαϊκές συνεχίζουν και σήμερα το ισχυρό λόμπινγκ πληρώνοντας πολλά εκατομμύρια το χρόνο κάνοντας πολλούς συνανθρώπους μας να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή.
“CLIMATE DENIERS”. Αρνητές της Κλιματικής Αλλαγής: Η μεγαλύτερη ίσως απειλή για το κλίμα σήμερα.
Αυτοί ευθύνονται και για την δημιουργία των “DOOMERS”, των “καταστροφολόγων”, αυτών δηλαδή που πιστεύουν ότι όλα είναι χαμένα και δεν μπορούμε να σώσουμε την κατάσταση ότι και να κάνουμε.
Και αυτοί είναι εξίσου επικίνδυνοι για τον πλανήτη και για την προσπάθειά μας για αντιμετώπιση, αναστροφή και θεραπεία της κλιματικής αλλαγής.
Θα συζητήσουμε για αυτές τις δύο ομάδες σε επόμενο μήνυμα.

Χριστός Ανέστη!
Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους!
Δ. Φαναριώτης
7bio